چطور بازیکده خانگی داشته باشیم؟ قدم چهارم
قدم چهارم: بچه ها را به بازیکده دعوت کنید.
این قدم مثل خواستگاری رفتن برای فرزندتان است!
بهتر است بچه هایی که به بازیکده می آورید در یک رده سنی و هم جنس باشند. اگر خودتان بچه دارید، سن و جنسیت بچه ها را هماهنگ با فرزند خودتان در نظر بگیرید. این کار دلایل زیادی دارد از جمله این که بازی هایی که برای کودکان با سنین و جنسیت های مختلف انتخاب می کنید، متفاوت هستند و اگر بچه ها سن و جنس مختلف داشته باشند، ممکن است حسابی توی دردسر بیفتید.
دخترها بازی های آرام را دوست دارند و پسرها بازی های فعال، داستانی که برای پنج ساله ها تعریف می کنید برای چهارساله ها قابل فهم نیست و داستان چهارساله ها برای پنج ساله ها خسته کننده است، شش ساله ها به راحتی کاردستی درست می کنند ولی یک بچه چهارساله ممکن است تمام وقت شما را از آن خودش کند تا یادش بدهید چطور قیچی را در دست بگیرد، بچه خودتان هم که برای خودش مساله ای است و ممکن است بدقلقی کند و حاضر نشود مامانش را با بقیه بچه ها تقسیم کند.
برای جذب بچه ها به سراغ خانواده ها بروید.
اگر جلسه خاص و منظمی در مسجد یا فرهنگسرا یا هر جایی در اطراف منزلتان تشکیل می شود، به آنجا بروید و در کمین بچه ها بنشینید. هر بچه ای که یافتید، به سراغ مادرش بروید و در مورد کاری که می خواهید انجام بدهید با او صحبت کنید. هر کس به نحوی جذب می شود.
بیشتر خانواده ها دوست دارند فرزندشان را به جایی بفرستند که بازی کند ولی بعضی ها دقیق تر هستند و به این راحتی ها قانع نمی شوند و ممکن است در مورد جزئیات طرح و برنامه هایتان سوال کنند. من خودم این دسته اخیر را بیشتر می پسندم چون مادران مسوولیت پذیری هستند و اگر از کارتان خوششان بیاید، حتما از جان و دل با شما همراهی می کنند و از هر کمکی که در توانشان باشد، مضایقه نمی کنند.
کار دیگری هم که می توانید بکنید این است که با یکی از اماکن فرهنگی یا مذهبی مثل مسجد، حسینیه، فرهنگسرا و... اطراف منزلتان هماهنگ کنید و یک کارگاه دو یا سه روزه در آنجا برگزار کنید و کارتان را به بقیه نشان دهید تا هم شما، بچه ها و خانواده هایشان را بشناسید و هم آنها با شما و نحوه کارتان آشنا بشوند.
معمولا این مکان ها برای تشکیل یک کارگاه دو یا سه روزه با شما همراهی می کنند.
یک نام مناسب برای کارگاهتان انتخاب کنید و یک اطلاعیه شسته و رفته و شکیل بنویسید. یادتان باشد که سروکار شما در این بازیکده با پرورش بچه هاست پس اطلاعیه تبلیغاتی درست نکنید که مثلا: «بشتابید، بشتابید...» یا «اگر امروز نجنبید، فردا دیر است...» و از این دست عبارات. با خانواده ها صادق باشید و سعی نکنید با عناوین پرطمطراق آنها را بفریبید. شما که نمی خواهد کار تجاری کنید، تنها می خواهید چندتا همبازی برای فرزندتان دست و پا کنید. در اینجا کیفیت همبازی ها مهم تر از کمیتشان است.
یک شماره تماس و ساعات مشخصی را برای ثبت نام درنظر بگیرید و در اطلاعیه بنویسید و بعد یک فرم ثبت نام تهیه کنید تا در موقع تماس های تلفنی، موارد را بپرسید و ثبت کنید. در مرحله اول فقط اطلاعات کلی بچه ها را بنویسید مثل نام، نشانی، تلفن، روز و ماه و سال تولد و... بقیه اطلاعات را می توانید در زمان تشکیل کارگاه در قالب یک پرسشنامه، جمع آوری کنید.
این پرسشنامه از جهات مختلفی اهمیت دارد. اولا شما باید بدانید که کودکی که می خواهد همبازی فرزند تان بشود، از نظر بهره هوشی و سطح فرهنگیِ با کودک شما همخوانی دارد یا نه. شما که دلتان نمی خواهد در بازیکده خانگی تان درگیر بچه های ناسازگار، بیش فعال یا خانواده های مشکل دار شوید. به خصوص اگر می خواهید بازیکده را در خانه خودتان تشکیل بدهید، این نکته اهمیت بیشتری دارد.
ثانیا بعضی اطلاعات می توانند در کارتان به شما کمک کنند. مثلا اگر بدانید که پدر یکی از بچه ها نجار است، می توانید از او خواهش کنید که تکه چوب های اضافه کارگاهش را برای بازی بچه ها کنار بگذارد و یا اگر بدانید که یکی از مادران دوره های مربی گری را گذرانده، می توانید در برنامه های بازیکده از او کمک بگیرید.
همان طور که گفتیم این قدم مثل خواستگاری رفتن است. پس تا می توانید درباره کودکی که می خواهید به بازیکده بیاورید و خانواده اش، اطلاعات کسب کنید.
در پرسشنامه می توانید از خانواده ها بپرسید که اگر این کارگاه ادامه یابد، آیا تمایل دارند فرزندشان را به آنجا بفرستند؟ چند روز در هفته و چند ساعت.
اطلاعات این پرسشنامه بعدا می تواند به شما کمک کند که کودکان مناسب برای بازیکده تان را انتخاب کنید.
تاریخ : دوشنبه 94/6/16 | 10:48 عصر | نویسنده : گروه مرآة | نظرات ()