چطور بازیکده خانگی داشته باشیم؟ قدم چهارم
قدم چهارم: بچه ها را به بازیکده دعوت کنید.
این قدم مثل خواستگاری رفتن برای فرزندتان است!
بهتر است بچه هایی که به بازیکده می آورید در یک رده سنی و هم جنس باشند. اگر خودتان بچه دارید، سن و جنسیت بچه ها را هماهنگ با فرزند خودتان در نظر بگیرید. این کار دلایل زیادی دارد از جمله این که بازی هایی که برای کودکان با سنین و جنسیت های مختلف انتخاب می کنید، متفاوت هستند و اگر بچه ها سن و جنس مختلف داشته باشند، ممکن است حسابی توی دردسر بیفتید.
دخترها بازی های آرام را دوست دارند و پسرها بازی های فعال، داستانی که برای پنج ساله ها تعریف می کنید برای چهارساله ها قابل فهم نیست و داستان چهارساله ها برای پنج ساله ها خسته کننده است، شش ساله ها به راحتی کاردستی درست می کنند ولی یک بچه چهارساله ممکن است تمام وقت شما را از آن خودش کند تا یادش بدهید چطور قیچی را در دست بگیرد، بچه خودتان هم که برای خودش مساله ای است و ممکن است بدقلقی کند و حاضر نشود مامانش را با بقیه بچه ها تقسیم کند.
برای جذب بچه ها به سراغ خانواده ها بروید.
اگر جلسه خاص و منظمی در مسجد یا فرهنگسرا یا هر جایی در اطراف منزلتان تشکیل می شود، به آنجا بروید و در کمین بچه ها بنشینید. هر بچه ای که یافتید، به سراغ مادرش بروید و در مورد کاری که می خواهید انجام بدهید با او صحبت کنید. هر کس به نحوی جذب می شود.
بیشتر خانواده ها دوست دارند فرزندشان را به جایی بفرستند که بازی کند ولی بعضی ها دقیق تر هستند و به این راحتی ها قانع نمی شوند و ممکن است در مورد جزئیات طرح و برنامه هایتان سوال کنند. من خودم این دسته اخیر را بیشتر می پسندم چون مادران مسوولیت پذیری هستند و اگر از کارتان خوششان بیاید، حتما از جان و دل با شما همراهی می کنند و از هر کمکی که در توانشان باشد، مضایقه نمی کنند.
کار دیگری هم که می توانید بکنید این است که با یکی از اماکن فرهنگی یا مذهبی مثل مسجد، حسینیه، فرهنگسرا و... اطراف منزلتان هماهنگ کنید و یک کارگاه دو یا سه روزه در آنجا برگزار کنید و کارتان را به بقیه نشان دهید تا هم شما، بچه ها و خانواده هایشان را بشناسید و هم آنها با شما و نحوه کارتان آشنا بشوند.
معمولا این مکان ها برای تشکیل یک کارگاه دو یا سه روزه با شما همراهی می کنند.
یک نام مناسب برای کارگاهتان انتخاب کنید و یک اطلاعیه شسته و رفته و شکیل بنویسید. یادتان باشد که سروکار شما در این بازیکده با پرورش بچه هاست پس اطلاعیه تبلیغاتی درست نکنید که مثلا: «بشتابید، بشتابید...» یا «اگر امروز نجنبید، فردا دیر است...» و از این دست عبارات. با خانواده ها صادق باشید و سعی نکنید با عناوین پرطمطراق آنها را بفریبید. شما که نمی خواهد کار تجاری کنید، تنها می خواهید چندتا همبازی برای فرزندتان دست و پا کنید. در اینجا کیفیت همبازی ها مهم تر از کمیتشان است.
یک شماره تماس و ساعات مشخصی را برای ثبت نام درنظر بگیرید و در اطلاعیه بنویسید و بعد یک فرم ثبت نام تهیه کنید تا در موقع تماس های تلفنی، موارد را بپرسید و ثبت کنید. در مرحله اول فقط اطلاعات کلی بچه ها را بنویسید مثل نام، نشانی، تلفن، روز و ماه و سال تولد و... بقیه اطلاعات را می توانید در زمان تشکیل کارگاه در قالب یک پرسشنامه، جمع آوری کنید.
این پرسشنامه از جهات مختلفی اهمیت دارد. اولا شما باید بدانید که کودکی که می خواهد همبازی فرزند تان بشود، از نظر بهره هوشی و سطح فرهنگیِ با کودک شما همخوانی دارد یا نه. شما که دلتان نمی خواهد در بازیکده خانگی تان درگیر بچه های ناسازگار، بیش فعال یا خانواده های مشکل دار شوید. به خصوص اگر می خواهید بازیکده را در خانه خودتان تشکیل بدهید، این نکته اهمیت بیشتری دارد.
ثانیا بعضی اطلاعات می توانند در کارتان به شما کمک کنند. مثلا اگر بدانید که پدر یکی از بچه ها نجار است، می توانید از او خواهش کنید که تکه چوب های اضافه کارگاهش را برای بازی بچه ها کنار بگذارد و یا اگر بدانید که یکی از مادران دوره های مربی گری را گذرانده، می توانید در برنامه های بازیکده از او کمک بگیرید.
همان طور که گفتیم این قدم مثل خواستگاری رفتن است. پس تا می توانید درباره کودکی که می خواهید به بازیکده بیاورید و خانواده اش، اطلاعات کسب کنید.
در پرسشنامه می توانید از خانواده ها بپرسید که اگر این کارگاه ادامه یابد، آیا تمایل دارند فرزندشان را به آنجا بفرستند؟ چند روز در هفته و چند ساعت.
اطلاعات این پرسشنامه بعدا می تواند به شما کمک کند که کودکان مناسب برای بازیکده تان را انتخاب کنید.
تاریخ : دوشنبه 94/6/16 | 10:48 عصر | نویسنده : گروه مرآة | نظرات ()
چطور بازیکده خانگی داشته باشیم؟ قدم سوم
قدم سوم: برای بازیکده برنامه ریزی کنید.
بدترین چیز در ارتباط با کودکان در هر رده سنی، بی برنامگی است. زیادند مراکزی که ادعای نگهداری از بچه ها را دارند ولی در عمل فقط وقت آنها را تلف می کنند. از این افراد باید پرسید که آیا بچه ها محکوم به وقت گذرانی هستند تا زمانی که بزرگ شوند؟ بچه هایی که در کودکی این گونه بار بیایند، در بزرگسالی هم ارزش وقت را نخواهند شناخت.
پس باید برای بچه ها برنامه ریزی کنید.
اول مشخص کنید که چه مدت و چند روز در هفته می خواهید بچه ها را به بازیکده بیاورید. بعد فعالیت هایتان را بر همین اساس در نظر بگیرید.
بازی ها انواع مختلفی دارند و توانایی های مختلفی را در بچه ها رشد می دهند، رشد توانایی های حرکتی، حواس ظاهری، هوش و خلاقیت و حتی رشد قدرت تفکر.
اگر دوره های مربی گری مهدکودک را گذرانده اید، با این مرحله تا حدودی آشنا هستید ولی اگر تنها مادر یک دختر یا پسر کوچولو هستید، باز هم جای نگران نیست. برای برنامه ریزی می توانید به سراغ سایت ها و کتاب های بازی بروید. ما هم سعی می کنیم در اینجا به شما کمک بکنیم. فقط توجه داشته باشید که در هر جلسه از بازیکده انواع مختلفی از بازی ها را با بچه ها انجام بدهید: کارهای هنری خلاق، بازی های حرکتی و پر جنب و جوش، کتاب خوانی، بازی های گروهی، بازی های فکری و...
کافی است برای چند جلسه اول بازی هایی را در نظر بگیرید و بعد از افتتاح بازیکده، به مرور برای جلسات بعد برنامه ریزی کنید. همیشه چند جلسه جلوتر از بچه ها باشید تا اگر وسیله خاصی لازم داشتید، از مادران بخواهید آن را تهیه کنند.
تاریخ : دوشنبه 94/6/16 | 10:45 عصر | نویسنده : گروه مرآة | نظرات ()
چطور بازیکده خانگی داشته باشیم؟ قدم دوم
قدم دوم: یک بزرگتر باید بالای سر بچه ها باشد.
خودتان می توانید بچه ها را در بازیکده همراهی کنید یا به طور چرخشی هر بار یکی از مادران، مسوولیت این کار برعهده بگیرند، اگر هم هزینه ها برایتان مهم نیست، می توانید یک مربی بیاورید.
البته توصیه ما این است که اگر با خانواده بچه ها زیاد آشنا نیستید، از همان ابتدا صحبت هزینه را نکنید حتی در مورد مربی گری مادران هم حرفی نزنید و خودتان به نحوی مشکل را حل کنید.
شما که در طول روز بخشی از وقتتان را به بازی با کوچولویتان اختصاص می دهید، حالا فکر کنید که به جای یک بچه، سه یا چهار بچه دارید. بازی گروهی برای بچه ها لذت بخش تر است.
به مادران بگویید که حضورشان دور بازیکده الزامی است، شاید بعدها بتوانید این گزینه را حذف کنید ولی تا وقتی با بچه ها و روحیاتشان آشنا نشدید، این کار لازم است ضمن این که پذیرفتن مسوولیت چند تا بچه قد و نیم قد کار عاقلانه ای نیست و ضمنا بچه ها باید با مادر خودشان به دستشویی بروند پس اگر کودکان بازیکده هنوز از این نظر مستقل نشده اند، حذف مادران درست نیست.
تاریخ : دوشنبه 94/6/16 | 10:40 عصر | نویسنده : گروه مرآة | نظرات ()
چطور بازیکده خانگی درست کنیم؟ قدم اول
قدم اول: یک مکان مناسب دست و پا کنید.
تشکیل بازیکده در خانه خودتان مزایایی دارد که جاهای دیگر ندارند و صد البته سختی هایی. شما باید شرایط زندگی خودتان را بسنجید و در این مورد تصمیم بگیرید.
اگر در نزدیکی تان کسی هست که حسینیه یا زیرزمین مناسبی برای اختصاص به بچه ها آن هم به صورت رایگان دارد، به سراغ او بروید. اگر خودش هم بچه داشته باشد که خیلی بهتر است و بیشتر با شما همراهی خواهد کرد.
اگر تازه کار هستید، اصلا سراغ کرایه اتاق و سالن و... نروید.
مساجد هم جای خوبی هستند. اگر عضو بسیج مسجد یا کانون فرهنگی هستید که مشکل حل است وگرنه می توانید به سراغ این بخش ها در مساجد نزدیک محل زندگیتان بروید و در مورد برنامه ای که دارید، با آنها صحبت کنید. البته حضور در مسجد هم مثل بقیه مکان ها مزایا و محدودیت هایی دارد ولی مسلما برکت کار در مسجد بیشتر است و باعث می شود که فرزندتان در آینده ان شاءالله اهل نماز و مسجد بشود.
خلاصه این که آخرین گزینه را خانه خودتان قرار بدهید. در این شرایط راضی بودن و همراهی همسر مهم ترین مسأله است، باقی قضایا آن قدرها هم سخت نیست و قابل اجراست.
به خصوص اگر بازیکده تان مثل بازیکده ما، قرآنی باشد و نیتتان را از همان ابتدا خالص کنید، امدادهای الهی و توفیقات هم شامل حالتان خواهد شد. یاری بی منت و نامحسوس ملائکه را دست کم نگیرید!
تاریخ : دوشنبه 94/6/16 | 9:56 عصر | نویسنده : گروه مرآة | نظرات ()
بازیکده خانگی چیست؟
چند تا بچه را جمع می کنید در خانه تان یا خانه یک نفر دیگر، یک بزرگتر شاد و بچه دوست هم بالای سرشان می ایستد و بازیشان می دهد.
چرا بازیکده خانگی داشته باشیم؟
ممکن است به دلایل مختلفی بخواهید بازیکده خانگی داشته باشید.
مثل این که مهدکودک خوب پیدا نمی کنید، یا مهدکودک خوب از خانه تان دور است یا هزینه اش بالاست،
مهد کودک های بازی محور هم که عمدتا یا کم هستند یا ممکن است اصلا در شهر شما یافت نشوند،
بچه ها هم که قلمبه انرژی هستند و از صبح تا شب هم که باهاشان بازی کنی، باز هم کم نمی آورند و شما هم که اصلا دلتان نمی خواهد بچه تان دچار مشکلات جسمی و ذهنی و روحی شود پس گزینه «از صبح تا شب پای تلویزیون» را حتما حذف کرده اید،
اعضای فامیل هم که غالبا یا از هم دور هستند یا اصلا بچه به زور درشان پیدا می شود یا اگر هم پیدا شود، هیچ سنخیتی از نظر سن و جنس با فرزند شما ندارد،
مزایای بازی با همسالان هم که آنقدر زیاد است که برای کوچولویتان از نان شب واجب تر است،
و شما به این دلایل و هزاران دلیل دیگر، الان مستأصل هستید و نمی دانید چه کنید. بازیکده خانگی دقیقا در هم چنین موقعیتی متولد می شود و به داد شما می رسد.
تاریخ : دوشنبه 94/6/16 | 9:50 عصر | نویسنده : گروه مرآة | نظرات ()